>> MIDZOMER <<

Vandaag, 21 juni, is de zomerzonnewende: de langste dag van het jaar. Ik werd dan ook op tijd gewekt door de groetende ochtendzon. Zo startte ik rustig mijn dag, op mijn tempo, mijn ritme. En dit heerlijke zomerse weer levert een zeer grote bijdrage aan een fijne start van deze dag.

Ik klim uit mijn bed, trek mijn vrolijke, gebloemde kimono aan, gooi de deuren open van dit heerlijke huisje waar ik momenteel vertoef en ga direct naar buiten om met blote voeten de ochtenddauw in het gras te voelen. Het is al lekker warm en de madeliefjes glinsteren in het vroege zonlicht. Het maakt me niet uit dat mijn kimono nat wordt; ik ga gewoon lekker in het gras liggen.

Dan pak ik het Magisch Dagboek erbij van Susan Smit, om bewust stil te staan bij Midzomer. Eerder ging dit ongemerkt aan mij voorbij, de dagen en seizoenen trokken gewoon langs me heen. Niet dat ik er niet van genoot, van de warme zomers en knusse winters, maar ik was me niet volledig bewust van wat het me bracht.

Nu zit ik in het natte gras, badend in dankbaarheid. Het klinkt cheesy, hè, maar dit is werkelijk hoe het voelt. HDP. (HeerDePeerlie.) Wat het leven ook voor wendingen brengt, dit is er. Altijd. Klein, simpel geluk. Of eigenlijk dus heel groots. Juist nu voel ik me gedragen en besef ik hoeveel liefde er om mij heen is. Daar ben ik dus ook enorm dankbaar voor: de lieve mensen om mij heen en de plek waar ik mag zijn. De groei, die soms met spurten komt en dus gepaard gaat met groeipijnen, mag nu mooi tot bloei komen.

‘Ik eer en vier mijn eigen levenskracht en het leven om mij heen.’ Dit lees ik in het Magisch Dagboek dat op mijn schoot ligt, en ik denk: ja, dat is wat ik nu doe, hier tussen de madeliefjes en m’n poezekind Fransie, die om mij heen dartelt. En straks, samen met een mooie groep vrouwen, tijdens de kruidenwis-Midzomerviering van Hennies Kruidenkracht.

En dan straks, op 1 juli, midden in de zomer, vieren we dansend en in verbinding met het leven om ons heen. De kick-off van Wad van Ritme zal dan een feit zijn, startend met een ecstatic dance om de zomer samen te vieren.

Zoals ik in mijn vorige nieuwsbrief al schreef: de zaadjes die ik heb geplant, zijn aan het groeien en bloeien. In het najaar en in de winter schreef ik over mijn ideeën om mooie bijeenkomsten te organiseren, aandacht te schenken aan het leven in het ritme van de seizoenen en in verbinding met onszelf, elkaar, en dus het leven om ons heen.

En zie hier: op midzomerdag kan ik schrijven over de eerste bijeenkomst die gepland staat en ook nog eens knallend mag openen met een geweldige groep mensen. The TwinSisters, Jissy en Shari, die het cacaoritueel verzorgen om die verbinding te versterken, Dina die dit muzikaal extra kracht mag bijzetten, en dan de knaller van de avond om uitbundig te mogen vieren: Yekumi. Helemaal overgevlogen vanaf het Thaise eiland Koh Phangan, om hier op het magische eiland Wieringen met hun bruisende live performance ons te laten dansen op hun unieke muziek.

Oh, en de website van Wad van Ritme is nu online! Dus als je nieuwsgierig bent >> WAD VAN RITME <<

Ik moet mezelf af en toe tot de orde roepen, zodat ik er niet weer aan voorbij ren, want wat hier gebeurt is prachtig. En precies daar helpt het leven met het jaarwiel mij bij. In a way dus ook gewoon een praktische tool. Landen, aarden en leven in het moment. Ik ben hier. En dit is er. Ik leef.

Fijne midzomer!

Liefs,

Kelly Sue